Podróż na Bliski Wschód – Petra

Program naszej wycieczki do Jordanii oraz Izraela jest niezwykle bogaty – zabierzemy Państwa również w miejsca mniej znane i popularne, nie tylko do Petry czy Tel Awiwu. Zachęcamy do zapoznania się z planem wyprawy, a tymczasem opowiemy Państwu o najważniejszej atrakcji Jordanii – Petrze.

Wyprawa mniej utartymi szlakami
Wyprawa na Bliski Wschód jest niezwykła, gdyż na naszej trasie będą miejsca, gdzie żył Mojżesz, niezwykłe – i przez setki lat ukryte – miasto Nabatejczyków, czyli słynna Petra, a także miasta rzymskiego dekapolis. Aby odpocząć od klasycznego zwiedzania, wyruszymy po przygodę po jednej z najpiękniejszych pustyń świata – Wadi Rum. Tu również zostaniemy na noc, goszcząc w obozie Beduinów. Nie zabraknie też kąpieli w Morzu Martwym!

Petra – skalne miasto i największa atrakcja Jordanii
Mimo że podróż do Jordanii oznacza wiele atrakcji, m.in. wyprawę po pustyni Wadi Rum, wizytę w Ammanie czy zwiedzanie Pelli, jednego z miast Dekapolu, to Petra – starożytne skalne miasto Nabatejczyków – jest symbolem i wizytówką tego kraju.

Skalne miasto robi ogromne wrażenie i zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO, a także okrzyknięte jednym z 7 nowych cudów świata.

7 nowych cudów świata
W 2007 roku firma New Open World Corporation ogłosiła w Lizbonie współczesną listę 7 cudów świata. Głosowanie odbywało się internetowo i telefonicznie, a wygrały Petra, Koloseum, Wielki Mur Chiński, figura Chrystusa w Rio de Janeiro, Machu Picchu, Tadż Mahal i Chichen Itza.

Zwiedzanie Petry
Spacerując przez wąski i długi na 1,5 km kanion Siq, dotrzemy do wspaniale zachowanego miasta Nabatejczyków, w którym zachwycają wykute w skale zabytki – m.in. rzymski amfiteatr, skarbiec faraona, królewskie grobowce itd.

Mimo kontrowersji krążących wokół tego konkursu, Petra z całą pewnością zwyciężyła zasłużenie – potrafi skraść serce. Tu nie warto się spieszyć, lecz trzeba chłonąć atmosferę tego miejsca i zwracać uwagę na każdy detal – np. barwy wąwozu, budowę skał itd. Wreszcie ujrzymy między skałami słynny Skarbiec (Al-Chazna). Można było zobaczyć go też m.in. na filmach o Indianie Jonesie. Wybudowano go w stylu hellenistycznym jako grobowiec królewski, ale swoją nazwę zawdzięcza legendzie o skarbie egipskiego faraona, który według niej ukryto w urnie w fasadzie. Od Skarbca prowadzi ulica Fasad, gdzie znajduje się ponad 40 domów i grobowców. Stąd można iść w prawo, do centrum Petry, lub w górę do Najwyższego Miejsca Poświęcenia.

Wejście do serca skalnego miasta rozpoznamy po wykutym w skałach teatrze – wokół mieszczą się grobowce i domy, ale to Królewskie Grobowce zwracają naszą uwagę – trudno sobie wyobrazić, że powstawały od początku naszej ery przez kolejne 400 lat. Aż trudno sobie wyobrazić, jak wyglądało tu życie, gdy na ulicach panował gwar, handel, a mieszkańcy rozmawiali, pozdrawiali się, śmiali itd.

Klasztor (Al-Dajr) ukryty w górach to kolejny z najsłynniejszych grobowców – imponująca fasada przypomina Skarbiec, ale ma aż 45 metrów wysokości i 50 metrów szerokości. Prowadzi do niego wąski szlak, a dojście zajmuje ok. 40-50 minut. Warto wspiąć się wyżej, aby podziwiać malowniczą dolinę Wadi Araba – świetny punkt na podziwianie zachodu słońca! Spokój i cisza podczas obserwowania zmieniających się odcieni fasad grobowców sprawiają, że można odnieść wrażenie, że czas się zatrzymał…

Krótko o historii skalnego miasta
Pierwsze osady na tych terenach powstawały ok. 7 tysięcy lat p.n.e. Jednak wspaniałe miasto wykute w skałach to dzieło plemienia Nabatejczyków, kupców, którzy przybyli tu w VI w. p.n.e. Jako lud wędrowny, nie wypracowali własnego stylu architektonicznego, ale czerpali inspiracje z innych – budując Petrę, korzystali zatem m.in. ze sztuki egipskiej, mezopotamskiej, asyryjskiej, hellenistycznej, a nawet rzymskiej.

Budowa miasta trwała aż ponad 500 lat. Co więcej, miasto było świetnie położone, w strategicznym miejscu, na szlakach handlowych łączących Półwysep Arabski z Morzem Śródziemnym i Palmyrą, co wpłynęło na jego dynamiczny rozwój. Częste trzęsienia ziemi dokonały jednak wielu zniszczeń, aż ostatecznie opuszczono je w VI w. n.e.

Od tej pory zamieszkali w nim Beduini – przez wiele lat było ono ich tajemnicą, ale w 1812 r. Johann Ludwig Burckhardt, szwajcarski podróżnik, dotarł do Petry w przebraniu muzułmańskiego pielgrzyma. W 1929 r. wyruszyła tu pierwsza grupa archeologów.

Petra dzisiaj – miasto Beduinów
Dzisiaj w Petrze można podziwiać wspaniałe zabytki, wyobrażając sobie dawną świetność miasta. To jednak nie wszystko – miasto jest domem dla Beduinów, którzy zajmują się tu przede wszystkim handlem z turystami. Niemal na każdym kroku są stragany z pamiątkami – np. biżuterią.